Sinabi ni Jesus kay Nicodemo, isang iginagalang na pinuno at guro ng mga Hudyo, ‘Sinasabi ko sa inyo ng may katiyakan, maliban na ipanganak muli ang isang tao hindi niya makikita ang kaharian ng Diyos.’ (Juan 3:1-21.) Ang isyu ay hindi kung ikaw ay relihoyoso, pumupunta ng simbahan, nagbabasa ng bibliya o nagpapakabuti. Ang mahalagang tanong ay, “Ipinanganak ka bang muli?” Sapagka’t maliban sa ganito ay hindi mo makikita o mapapasok ang langit. Bakit kailangang ipanganak muli ang isang tao? Bakit kailangan ang ganitong radikal na pagbabago? Inilalarawan sa Bibliya ang malalang kalagayan ng tao ayon sa kaniyang kalikasan. Hindi lang sa siya ay maysakit o mahina, ang tao ay ‘patay sa kaniyang mga kasalanan.’ Ang kaniyang pag-iisip ay hindi nagpapasakop sa kalooban ng Diyos at bagama’t siya ay maaaring relihiyoso, hindi niya talaga hinahanap at nakikita ang tunay na Diyos. Wala siyang buhay na kaugnayan sa Panginoon at wala siyang magagawa para magkaroon nito. Kaya nga hindi lang ito sa pagsisikap na maging mabuti o panata at pangako na magiging mabait. Ang mga panrelihiyong ritwal gaya ng binyag ay hindi rin makakatulong - si Nicodemo ay dumaan sa ganito subali’t kinailangan pa rin niyang ipanganak na muli. Dahil sa patay ang tao sa espiritwal, imposible na mabigyan niya ang kaniyang sarili ng buhay sa paggawa ng kung anumang bagay. Higit sa anuman, kailangan mo ang Diyos upang mabigyan ka ng buhay! Walang ‘how to’ formula para mapanganak muli. Hindi ito dahil sa gagawin ng tao o nagsimula sa kaniyang pagnanais na magbago. Ang mga sanggol ay walang ginagawa para sa kanilang pagkabuo at pagkapanganak; gaya nang ang mga ‘patay sa mga kasalanan’ ay walang magagawa sa pagbibigay ng buhay ng Diyos. Ang Kaniyang mga anak ay ipinanganak ‘hindi sa dugo, ni sa kalooban ng laman, ni sa kalooban ng tao, kundi ng Diyos.’ (Juan 1:13). Ang kapanangakang muli ay gawa ng Diyos na Banal na Espiritu. “Humihihip ang hangin kung saan nito ibig at naririnig mo ang ugong nito, subalit hindi mo nalalaman kung saan ito nanggagaling at kung saan tutungo. Gayon din ang bawat ipinanganak ng Espiritu.” (Juan 3:8) Ginagamit ng Banal na Espiritu ang Salita ng Diyos upang lumikha ng bagong buhay sa puso ng tao. Kapag ang isang tao ay ipinganak na muli, natural na siya ay ‘iiyak sa Diyos’ sapagka’t siya ay nagging isang anak ng Ama. Ang pagsisisi, pananampalataya, at isang matuwid na buhay ay mga tanda ng isang tunay na Kristyano. Kung ang kapanganakang muli ay hindi gawa ng tao, ang kaniyang epekto ay nakikita sa mga tao. Ang apostol Juan ay nagbigay ng ilang pagsubok kung ang isang tao nga ay ipinanganak na muli. 1. “ Ang sinumang sumasampalataya na si Jesus ay siyang Cristo ay ipinanganak ng Diyos.” (1 Juan 5:1). Dati ay hindi niya iniisip ang tungkol kay Jesus. Ngayon kay Cristo na lang siya nagtitiwala dahil siya ay kumbinsido na si Jesus nga ang anak ng Diyos, na ipinadala ng Ama para iligtas siya sa kasalanan. 2. “Sinuman ang ipinanganak na muli ay hindi nagkakasala… lahat ng gumagawa ng matuwid ay sa Diyos.” (1 Juan 3:9; 2:29). Ang anak ng Diyos ay lumalaking kagaya ng kaniyang Ama. Ayaw niya ang mga ayaw ng Diyos at mahal niya ang bagay na mahal ng Diyos. Lumalaban siya sa kasalanan at tukso at may pagnanais na sumunod sa mga utos ng Diyos. 3. “Ang bawat umiibig ay ipinanganak ng Diyos at nakakakilala sa Diyos’ (1 Juan 4:7). Natuto siyang magmahal sa kaniyang Ama, at ang kaniyang nais ay maglingkod laluna sa kaniyang mga kapatid sa pananampalataya. Kaibigan, kung susuriin mo ang iyong sarili ayon sa Salita ng Diyos, masasabi mo ba ng may katapatan, ‘Oo, ipinanganak akong muli.’ ? |