Tylko dla Katolików

NARODZIĆ SIĘ POWTÓRNIE

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie,
nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (Ewangelia Jana 3,3).

Jezus oświadczył Nikodemowi, darzonemu szacunkiem przywódcy i nauczycielowi żydowskiemu: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (Ewangelia Jana 3,1-21). Problemem nie jest, czy jesteś osobą religijną, uczęszczasz do kościoła, czytasz Biblię lub starasz się żyć poprawnym życiem. Podstawową kwestią jest: „Narodziłeś się powtórnie?”. Wiedz, że dopóki nie narodzisz się powtórnie, nigdy nie ujrzysz i nie wejdziesz do nieba.

Dlaczego jakaś osoba miałaby się „powtórnie narodzić”? Biblia opisuje rozpaczliwy stan cielesnego człowieka. On nie jest tylko chory lub słaby; człowiek z natury jest „martwy z powodu przestępstw i grzechów”. Jego umysł nie jest posłuszny Prawu i chociaż może być osobą religijną, to jednak nie szuka prawdziwego Boga. On nie jest związany z Panem w sposób żywy i nic na to nie może poradzić.

Dlatego nie chodzi tutaj o jakąś sprawę „przewrócenia następnej strony” lub o decyzję poprawniejszego życia. Religijne obrzędy (takie jak obrzezanie czy chrzest) również nie mogą pomóc – Nikodem był obrzezany, a jednak potrzebował narodzić się powtórnie. Będąc martwym duchowo jest niemożliwe ofiarować, poprzez jakikolwiek możliwy czyn, życia sobie samemu. Bardziej niż czegokolwiek, potrzebujesz Boga, aby dał ci życie!

Nie istnieje jakaś formułka, która wskazałaby „jak postąpić”, aby narodzić się powtórnie. Nie chodzi tutaj bowiem o czyn człowieka, ani też o coś zaczętego przez ludzką wolę. Niemowlęta nie mają wpływu i nie współpracują przy własnym poczęciu i narodzeniu, tak jak ci, którzy są „martwi z powodu przestępstw i grzechów”, nie mogą wzbudzić Bożego działania w celu przyznania życia. Ich dzieci nie narodziły się „z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga” (Ewangelia Jana 1,13).

Powtórne narodzenie jest dziełem Boga Ducha Świętego. „Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża ( Jana 3;8). Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha.” Duch Święty używa Słowa Bożego, aby stworzyć nowe życie w ludzkim sercu. Kiedy już istota ludzka powtórnie się narodzi, to zaczyna instynktownie wzywa Boga, ponieważ odtąd jest on dzieckiem Ojca. Nawrócenie, wiara i pobożne życie są znakami, że chrześcijanin „jest żywy i ma się dobrze”.

Mimo że powtórne narodzenie nie dokonało się za przyczyną człowieka, to jego efekty są wyraźnie widoczne w człowieku. Apostoł Jan przedstawia nam liczne teksty jako dowód czyjegoś powtórnego narodzenia.

„Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził” (1 List Jana 5,1). Dawniej, ten ktoś nie myślał wiele o Jezusie. Teraz ufa wyłącznie Jemu, ponieważ przekonał się, że jest On Synem Bożym, którego Ojciec posłał, aby go wybawić od grzechu.

„Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy... kto postępuje sprawiedliwie, pochodzi od Niego” (1 List Jana 3,9; 2,29). Syn Boży wzrasta, aby być równy swojemu Ojcu. On nienawidzi tego, czego Bóg nienawidzi i kocha to, co Bóg kocha. On walczy przeciw grzechowi i pokusie, i z całego serca jest posłuszny Bożym przykazaniom.

„Każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga” (1 List Jana 4,7). On uczy się kochać od swojego Ojca; jego pragnieniem jest służenie zwłaszcza jego braciom i siostrom w Chrystusie.

Drogi przyjacielu, kiedy przeprowadzasz rachunek sumienia za pomocą Słowa Bożego, to czy możesz uczciwie powiedzieć: „Jest prawdą, że narodziłem się powtórnie?”.

home   Nastepny

Tylko dla Katolików